این عشق الهی است

سردارآسمانی (جستاری برزندگی سردارشهیدغلامحسین(حمید) عارف ماه آذر است واولین زخم عشق بر پیکره حمید می نشیند و اوزخمی می شود.به علت جراحات شدید او را به بیمارستانی در اصفحان منتقل می کنند. و حال آنکه وجودش آکنده از عشق لایتناهی خداوندی است وگواه بر این عشق چند خطی است که بر صفحه کاغذین کتابی بر روی تخت بیمارستان و در اوج درد وکسالت نوشته است. بسم الله الرحمن الرحیم چه زیباست وقتی انسان برای خدا هجرت می کند،می جنگد،می کشد،تیری می خورد،شکمش پاره می شود،درد سوز می دهد.شب تا صبح روی تخت دراز میشود.گاهی خواب می رود و سپس بیدار می شود،خوابیده با تیمم نماز بخواند،سوزنهای مختلف در بدن فرود می رود.قرصهای بسیار مصرف می کند،زخمیها در کنارش ناله می کنند،دستور انتقالی می دهند،بوسیله اتوبوس به پای هلیکپتر  می برندو با هلی کپتر منتقل می کنند.درد زیاد می شود ، خدای را شکر می کند. باز از شهری به شهر دیگرمنتقل،مردم مسلمان به دیدار مجروحین می آیند.هدیه می آورند،این انسان از تنهایی چه می کند؟از درد چه عکس العملی دارد؟ دوری از شهر و خانواده چطور؟چون برای خداست ،همه اش عشق است، پرستش است،عبادت است،نیایش است و اصلا هیچ کدام رنجی نیست بلکه لذت است. والسلام 15/9/59 بر روی تخت بیمارستان اصفحان    و آیا این جملات زیبا نشان از عشقی الهی دارد  یا نه ؟عشقی که فقط می توان به انسانهایی آسمانی نسبت داد.(این عشق الهی ست.)